به گزارش پایگاه خبری تحلیلی باقرشهرنیوز؛ جاوید حبیب زاده مدیر مسئول باقرشهرنیوز نوشت: چند سالی هست که مردم جنوبی‌ترین منطقه پایتخت ایران زمین با بوی بد زباله‌های پایتخت نشینان دست و پنجه نرم میکنند، بازیافت شهر کهریزک که هیچ ربطی به این شهر ندارد و این بوی بد امراضی مانند آسم و بیماری‌های ریوی بسیاری برای مردم مظلوم این منطقه به ارمغان آورده است، کودکانی که بجای بازی‌های کودکانه باید با قرص‌های رنگارنگ زندگی کنند، خانواده‌هایی که با وضعیت مالی ضعیف مجبور به تهیه داروهای گران قیمت هستند، براستی چرا باید در این نقطه از دنیا در این قرن از علم و تکنولوژی و پیشرفت شاهد چنین ظلم به کودکان و مردم این منطقه باشیم؟

در این میان حاصل بازریز انبوه زباله‌های پایتخت تهران برای مردم این منطقه که گناه‌شان سکونت در گوشه از پایتخت است، بوی تعفن، انواع بیماری، هجوم انواع حشرات موذی، دریاچه‌ای هکتاری شیرابه ناشی از زباله‌ها و از دست دادن منابع آب و خاک و هواست، سال است که زباله‌های تهران در این مرکز دفن میشود، زباله‌های عفونی و بیمارستانی با دفن غیراصولی ارمغانی جز تخریب منابع زیرزمینی و هزاران معضل شناخته و ناشناخته برای شهروندان جنوب تهران ندارد.

یکی از بزرگ‌ترین معضلات شهرستان ری که قربانیان آن کودکان منطقه کهریزک هستند و مسئولینی که یکی پس از دیگری می‌آیند و میروند و دریغ از راه چاره‌ای برای ساماندان به این ماشین کشتار تدریجی و تباه کننده آینده کودکان معصوم، کم نیست نامهربانی نسبت به مردم جنوب تهران که یکی دیگر از این نامهربانی‌ها پالایشگاه بزرگ جنوب تهران است که سالیان متمادی است این پالایشگاه منابع آب زیرزمینی را مورد تهاجم قرار داده است به طوری که در برخی از چاه‌های اطراف پالایشگاه مردم آب موجود در این چاه‌ها را به عنوان مواد نفتی به فروش می‌رساندند.

۳۰ سال پیش ممنوعیت ۱۲۰ کیلومتری شعاع تهران وجود داشت، اما امروزه همچنان شاهد توسعه شهرک‌های صنعتی در اطراف تهران به بهانه‌های مختلف هستیم و متاسفانه تا همین یک دهه اخیر مسئولان استانی و محلی سبقت و مسابقه برای راه اندازی شهرک‌های صنعتی داشتند. این‌ها فقط گوشه‌ای از این نامهربانی‌ها بود که در حق این مردم مظلوم انجام شده و اگر کمی وجدان کاری و انسانی میان مسئولین باشد، نباید به راحتی اجاره دهند از این مضعلات و ثمره تلخ در زندگی شهروندان شهرستان ری باشد و این برگی سیاه در تاریخ سکان داری مسئولان کنونی و مسئولان قبل خواهد بود.

خواسته همه مردم این منطقه ساماندهی و بهبود این وضعیت است ولی نکته قابل تامل که روح هر انسانی را آزار میدهد این است که بعد از گذشت جندین سال از نادیده گرقتن حقوق شهروندان این منطقه از پایتخت بسیاری از مسئولین به این فکر افتاده‌اند که مسیر فرودگاه امام از میان کهریزک و محل بازیافت نیز عبور میکند و چون مسافران خارجی در این مسیر تردد می‌کنند، باید به این وضعیت رسیدگی شود. حال سوال ما این است حق شهروندان این نقطه از تهران در این سال‌ها چه می‌شود؟ کودکانی که نزدیک‌ترین دوستشان اسپری آسم شده چرا نادیده گرفته شده‌اند؟ مردمی که دچار بیماری‌های عفونی از این آلودگی‌ها شده‌اند از چه کسی باید طلب حق کنند؟ به راستی بعد از گذشت چهل سال از انقلاب باید حقوق شهروندی در ایران اینگونه نادیده گرفته شود؟