به گزارش پایگاه خبری تحلیلی باقرشهرنیوز، مصاحبه اختصاصی با پژمان پشتام کشتی‌گیر باقرشهری که مدال طلای آسیا را از آن خود کرد صورت گرفت. پشتام متولد ۱۳۷۲/۱۰/۲۱ ساکن باقرشهر و دانشجوی رشته تربیت بدنی در مقطع کاردانی است.

کشتی رو از کجا شروع کردید؟

من توسط برادرم که او نیز در رشته کشی فعالیت میکرد وارد این ورزش شدم و اولین مربی من آقای رضا شیرازی در اوایل ورودم به کشتی و مشوق اصلی من برای ادامه این ورزش بود که در رشته کشتی آزاد حدود دو سال در باقرشهر به من آموزش داد. برادرم چون پیش آقای شیرازی کشتی میگرفت همین امر باعث شد تا من هم با او همراه بشم و تمریناتم را رو در باشگاه شهدای باقرشهر شروع کنم و وارد تشک کشی بشوم، برادرم بعد از مدتی  به دلیل مخارج زندگی از کشتی کنارگیری کرد و مشغول به کار شد.

در سن ۹سالگی بود که وارد ورزش کشتی در سبک آزاد شده و بعد از مدت کوتاهی و برای پیشرفت کارم و با مشورت از مربی قبلی رفتم تا زیر نظر آقای بهکار در کشتی آزاد به تمریناتم ادامه بدهم. حدود دو سال هم زیر نظر آقای بهکار در سبک آزاد فعالیت کردم و در همین حین زمانی که آقا حمید سوریان مدال جهانی اول یا دوم خود را گرفت من هم با دیدن کشتی آقا حمید از کشتی فرنگی خوشم آمد و یک روحیه خوبی به من داد و فکر کردم که میتوانم در کشتی فرهنگی موفق‌تر باشم، یه جورایی آقا حمید مشوق من شد تا کشتی آزاد رو کنار بزارم و کشتی فرنگی رو ادامه بدم.

تغییر سبک کشتی از آزاد به کشتی فرنگی

کشتی در سبک فرنگی شروع شد و بعد شرکت در مسابقات مختلف، به باشگاهی که خود آقای سوریان هم آنجا تمرین میکرد وارد شدم. آنجا شروع به تمرین کردم، در باشگاه فدک شهرری که زیر نظر آقای بیگی بود حدود دو سال به کارم ادامه دادم و تا سن پانزده سالگی زیر نظر مربیان مختلف به فعالیتم ادامه دادم و بعد از پانزده سالگی و با مشاوره بعد از گذشت چهار سال تمرین در کشتی آزاد سبک کشتی رو به کشتی فرنگی تغییر دادم و در حدود یکسال و نیم زیر نظر آقای بیگی کشتی فرنگی رو تمرین کردم، چون حریف تمرینی کم بود مجبور شدم تا بعد از گذشت دو سال و کسب اجازه و رضایت از آقای بیگی تصمیم گرفتم برای ارتقاء سطح و حرفه‌ای شدنم زیر نظر آقای عرب به تمریناتم ادامه بدهم که بعد از گذشت یک سال در سن شانزده سالگی وارد تیم ملی شدم.

دعوت به تیم ملی توسط آقای رشید محمد زاده سرمربی تیم ملی

در سن پانزده سالگی پس از کسب مقام اولی در مسابقات استانی در مسابقات جوانان کشوری در قم شرکت کردم و مدال طلا کسب کردم، که آقای رشید محمد زاده سرمربی تیم ملی با دیدن مسابقات من و با لطف خدا به اردوی تیم ملی دعوت شدم که همان سال مسابقات ازبکستان گزینشی المپیک و مسابقات تایلند برگزار شد که به همراه تیم ملی در هر دو این تورنمنت، که وزن پنجاه کیلو در رده نوجوانان شرکت کردم و در کشور ازبکستان سوم شدم، پس از بازگشت به کشور آماده شدم برای مسابقات آسیایی تایلند که حدود سه ماه بعد از مسابقات ازبکستان شروع شد، که در اون مسابقات متاسفانه پنجم شدم و نتوانستم مقامی بیاورم.

بعد از مسابقات تایلند که نتوانستم مقامی بدست بیاروم وارد رده جوانان شدم، در طول این مسابقات آسیب دیدگی از ناحیه گردن را هم داشتم که هنوز این ناراحتی کامل از بین نرفته، که بعد از یک عمل لیزیک و فیزیوتراپی زیر نظر دکتر هاشمی مداوا شدم، که این مصدومیت تاثیری محسوسی در مسابقات رده سنی نوجانان من گذاشت. ولی با این عمل و درمان در آخرین سال نوجوانان توانستم انتخابی تیم ملی شرکت کنم و در وزن شصت و شش کیلو توانستم رتبه اول را کسب کنم که توسط آقای چمن گلی به تیم ملی دعوت شدم و در یک ترنومنت در کرجستان با صلاح دید مربی در وزن هفتادوچهار کیلو کشتی گرفتم و سوم شدم. بعد از این تورنمنت و برگشت به ایران با اینکه من در وزن هفتادوچهار کشتی گرفتم و سوم شدم، آقای چمن گلی به مسابقات آسیایی دعوت نکرد و به جای من رامین طاهری را به این مسابقات برد.

پایان دوره جوانان و آغاز خدمت مقدس سربازی

کشتی دوره جوانان من با این تورنمنتها به پایان رسید و همزمان با شروع خدمت مقدس سربازی وارده رده بزرگسالان شدم، خدمت سربازی حدود یک سال من را از عرصه مسابقات دور کرد و لطمه بزرگی به کشتی گرفتم زد که و حدود چهار ماه آموزشی در بیرجند بودم بعد از آن هم دیگر به صورت حرفه‌ای نتونستم به کشتی ادامه بدهم تا اینکه در حین خدمت شروع به گرفتن کشتی برای ارتش جمهوری اسلامی ایران کردم و این آغازی شد برای از سرگیری دوباره کشتی حرفه‌ای برای من که به همت آقای بختیاری و با پیگیری‌های وی من فقط برای کشتی و تمرین به پادگان میرفتم. در مسابقات انتخابی ایران موفق به کسب رتبه اول گردیدم که بعد از آن در مسابقات ارتش‌های جهان هم اول شدم و به کشور مقدونیه برای مسابقات جهانی اعزام شدم که به لطف خدا در مسابقات دوم شدم.

بعد مسابقه جهانی و برگشت به ایران در مسابقات کشوری بزرگسال شرکت کردم و مقام سوم کشوری را گرفتم که در سال ۲۰۱۵ این انتخابی انجام شد و من توسط آقای بنان به اردوی تیم ملی دعوت شدم.

وقتی ۲۱سالم بود در مسابقات کشوری کشتی گرفتم و توسط آقای محمد بنان مربی وقت تیم ملی به همراه کادر فنی از من دعوت به عمل آمد تا در اردوی تیم ملی حضور داشته باشم. و در اردوی تیم ملی آقای بنان به بنده اعتماد کردند و اسم من برای حضور در دو تورنومنت در کشورهای اوکراین و ترکیه رد شد که متاسفانه به دلیل ناهماهنگی با نظام وظیفه نتوانستم از کشور خارج شوم.

تیم ملی با مربی جدید و مقام اولی در مسابقات کشوری شیراز

بعد از برگشت تیم آقای بنان از المپیک سرمربی تیم ملی عوض شد و آقای علی اشکانی سرمربی تیم ملی شد که من در مسابقات کشوری شیراز شرکت کردم که در وزن هفتادوپنج کیلو اول شدم، این مقام اولی در شیراز که به لطف خدا نصیب من شد مربی تیم ملی را مجاب کرد تا من نیز جزو نفرات تیم ملی باشم، اردوی تیم ملی شروع شد و ما سخت مشغول تمرین بودیم تا اینکه مسابقات آسیایی شروع شد و من انتخاب شدم برای مسابقات آسیایی هند، که متاسفانه در این مسابقات من مدالی بدست نیاوردم و کشتی را به حریف چینی واگذار کردم. دوباره برای انتخابی تیم ملی شرکت کردم و سوم شدم، بعد وارد اردوی تیم ملی شدم که کادر فنی، آقای علی اشکانی به همراه شورای فنی تصمیم گرفتند من در مسابقات داخل سالن آسیا شرکت کنم،  که با عنایت خدا و دعای مردم عزیز در این مسابقات مقام اول و مدال طلا را برای کشورم به ارمغان آوردم.

در حال حاضر زیر نظر مربی خوبم آقای شربیانی و کمکشون آقای محمد صفرزاده در حال تمرین هستم تا خودم را برای بزرگ‌ترین آرزویم که شرکت در مسابقات المپیک جهان است آماده کنم.

بهترین خاطره در دوران مسابقات یا اردوی تیم ملی؟

بهترین خاطره من در دروان فعالیتم وقتی بود که آقای حمید سوریان را در حال تلاش برای گرفتن سهمیه المپیک با وجود داشتن هفت مدال طلا میدیدم، وقتی مثل یک کشتی گیر میجنگید و توانست درعرض دو ماه حدود بیست کیلو وزن کم کند، اشتیاق و ذوقش همانند یک جوان بیست ساله بود تا این سهمیه را بگیرد که بعد از دوبار تلاش توانست این سهمیه رو بدست بیاورد و برای کشتی به المپیک اعزام شد، این یک انرژی مثبت به من میداد که این تلاش رو ببینم و قدم‌هایم را بلندتر بردارم و به فکر المپیک باشم که همه توان و تلاشم را برای المپیک ۲۰۲۰ گذاشته‌ام تا بتوانم به امید خدا دل مردم کشورم را شاد کنم.

بزرگ‌ترین مشکل شما در طی کردن این مسیر از کشتی؟

بزرگ‌ترین مشکل در زندگی من و خیلی از بچه‌های جنوب شهر که از خیلی چیزاها میگذرند تا برای کشور خود افتخار آفرینی کنند در وحله اول مشکل مالی بود، پدر من که بیشترین زحمت و تلاش را برای من کشید تا به این حد از کشتی برسم یک کارگر ساده است که بدون بیمه خرج زندگی خانواده را تامین میکند، فکر من الان درگیر خانواده‌ام است که پدرم با این سن دیگر کار نکند، خود من الان هیچ شغلی ندارم و در اردوی تیم ملی هم بیمه نیستیم، من یک جوان بیست و سه ساله هستم که حتی یک سال هم بیمه ندارم، از هیچ جا هیچ حقوق ثابتی دریافت نمیکنم، فقط اردوی تیم ملی هست اگر مسابقه‎ای بریم و مدالی بیاوریم چند سکه به عنوان هدیه به ما بدهند، این میشه منبع درآمد ما که تا یک سال آیا سال بعد دوباره به مسابقات اعزام شویم یا نه، حالا شما داخل این مسابقات آنهم ورزش کشتی که یک ورزش سنگین است همه نوع استرس را داری که مصدوم نشوی، که خود این هم یک نوع قماره است که بعد از مصدومیت هیچکس حتی جواب سلام شما را هم نمی‌دهد. الان بزرگ‌ترین دغدغه من یک شغل ثابت است تا بتوانم با خیال راحت تمام تمرکزم را بگذارم برای مسابقات.

نظر شما در مورد کشتی گیرهای باقرشهری چیه؟

باقرشهر کشتی‌گیرهای بساری دارد که مطرح‌ترین آنها عرفان آیئنی است و آزاد کار که دو مدال جهانی دارد،  و یکی از دوستان صمیمی  من است، که متاسفانه از جوانان کمی عقب افتاده و امیدوارم امسال بتواند در آینده به اوج خود برسد.

رقبای هم وزن شما در مسابقات چه کسانی هستند؟

در ایران سعید عبدولی که کشتی گیر جسور و بزرگی است، که در انتخابی تیم ملی رودرو با او کشتی گرفتم و کشتی را واگزار کردم،  اما در جهانی حریف‌های خوب بسیار است مانند کشتی‌گیران: روس، گرجستان، کره و…

الان در وزن ۷۵کیلو کشتی میگیرید آیا به فکر تغییر وزن هستید؟

نه، وزنم خداروشکر عالیست و میخواهم در همین وزن بمانم، این توصیه آقای بنان بود که در وزن ۷۵ کیلو کشتی بگیرم که به حرف استادم عمل کردم و همین باعث شد تا این حد در کشتی پیشرفت کنم.

حرف پایانی…

با سپاس از پدر و مادرم که برای پیشرفت من خیلی تلاش کردند، دستشون رو میبوسم و امیدوارم توانسته باشم با این مدال‌ها مزد زحماتشان رو بدهم و تشکر از همه مربیان و کسانی که برای من زحمت کشیدند، همچنین از مسئولین خدمتگذار شهر که در این چند وقت همیشه هوای منو داشتند و امیدوارم همچنان مرا حمایت کنند تا بتوانم برای کشورم در آوردگاه‌های مختلف افتخار آفرینی کنم و دل مردم عزیز کشورم را شاد کنم.

جاوید حبیب زاده

انتهای پیام/